Is God weg? Onder theologen wel, als je de discussies mag geloven… Vroeger ging het over Godsverduistering, recent wordt er volop gedebatteerd over de vraag: Is God terug van weggeweest?
Ook wordt gesteld dal God aan het vertrekken is en wij de kerk netjes moeten begraven. Niet alleen theologen merken soms maar weinig van God. ’Het lijkt er op alsof Hij er niet (meer) is’ dat gevoel leeft soms breed onder mensen.
Heb ik ook dat gevoel dat God weg is? Eerlijk gezegd steeds minder. Ik aarzel om dat zo te stellen -het klinkt namelijk behoorlijk arrogant- maar toch ervaar ik het zo. Hoe meer ik bezig ben met de missie van God om mensen te betrekken bij zijn Koninkrijk, hoe meer ik namelijk ervaar dat Mattheus 28:20 waar is. Dat Jezus Christus dan bij je is, elke dag weer. Hoe meer ik bezig ben met de ’onaanzienlijken van deze wereld’, hoe meer ik ervaar dat Jezus Christus daar is (Mattheüs 25). Hoe meer ik me betrokken weet bij de armen en de mensen die hun leven verknald hebben, hoe meer ik ontdek dat God met ons is als we met hen zijn. (o.a. psalm 41:2-4). Hoe meer ik God nodig heb, hoe meer ik bid, hoe meer ik in afhankelijkheid van de Geest preek, hoe meer ik bevestigd wordt door Gods aanwezigheid.
Hoe ik de afwezigheid van God voor veel christenen verklaar? Ik vermoed dat mensen niet zijn op de plekken waar God van heeft beloofd dat Hij daar is. God is inderdaad vertrokken uit de binnenkerkelijke achterhoedegevechten. God is weg uit onze keurige leventjes waar alles geregeld en verzekerd is en Hij er moet zijn op afroepbasis als de gezondheid ons in de steek laat. God is weg waar mensen uren en uren bezig zijn met TV, internet en mobiel, maar er nauwelijks een minuutje stilte voor God is. God is weg uit diensten waar het vooral leuk en gezellig moet zijn of waar het juist altijd even doods en dichtgetimmerd is. God is weg waar niemand (voorgangers voorop…) omgaat met de mensen waarmee Jezus omging. God is weg waar christenen zich te goed, te druk of te fatsoenlijk voelen voor mensen uit de goot, vreemd(eling)en of eenzamen. God is weg waar het geloven in Jezus Christus niets wezenlijks mag kosten. God is weg bij mensen waarin Jezus alleen maar nodig is om een nog fijner leven te hebben. God is weg waar de kerk alleen een plek is voor ’mensen zoals wij’.
God is ergens anders. God is in zijn Zoon Jezus Christus bij hen die op weg zijn gegaan om discipelen te maken. God is aanwezig in de ’minste der mijnen’, de onaanzienlijken van deze wereld. God is bij de armen. God is er waar er gestreden wordt tegen zonde, duisternis en kwaad. God is daar waar mensen bereid zijn alles op te geven uit liefde voor Hem.
Een arts zei ooit tegen iemand die klaagde over zijn eenzaamheid: ’Ga de straat op en help iemand.’ Misschien hebben wij christenen een soortgelijk advies nodig als we klagen dat we niets van God merken: ’Ga de straat op en help iemand.’
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in De Band. Uit Tijding nr. 4 2010.