Kerk van
Jezus Christus,
Midden in
het dorp

Gedicht belijdenisdienst 13 april 2014 Marieke Oskam droeg tijdens haar belijdenisdienst een gedicht voor wat ze zelf geschreven heeft.   Heer, ik dank U met heel mijn hart Heer, ik dank U met heel mijn hart.Ik dank U voor deze dag.De dag waarop ik met heel mijn zijn‘ja’ tegen U zeggen mag. Als kind werd ik gedoopt,deed U een belofte aan mij.U zei: “wat er ook gebeurt in jouw levenIk ben altijd heel dichtbij.” Vandaag mag ik daar ‘ja’ op zeggen,ook al begrijp ik het soms niet.Toch weet ik echt...

Heer, ik wil U biddenvoor Uw gemeente wereldwijder is zoveel aan de handmaar overal wordt Uw woord verspreid. Heer, ik wil ook biddenVoor Uw gemeente in het klein.Bedankt dat Uw gemeente hierEr in alle vrijheid nog mag zijn.  Uw woord gaat de generaties doorEn het klinkt opnieuw, steeds weerMaar over 100 jaar oh God..Stopt het niet op een keer? Heer, er is zoveel moeite,Zoveel pijn en ook verdriet.Verdraagzaamheid lijkt soms ver te zoekenOh Heer, zo mag het toch eigenlijk niet? Want Heer,...

Heer, ik verlang ernaarOm te zijn zoals U'Copyright Jesus'In het hier en nu   Heer, ik verlang ernaarEcht te kunnen vertrouwenEn te durven gelovenDat ik op U kán en mág bouwen Heer, ik verlang ernaarTe zijn zoals een bloeiende roosEn niet alleen maar een knopWant die is nog zo breekbaar, zo broos Heer, ik verlang ernaarSterk te staan met UTe groeien en te bloeienUit te delen continu Heer, ik verlang ernaarEen vlinder te zijnZo mooi, zo vrij, zo onbezorgdOok al ben ik dan maar klein Het is...

Is God weg? Onder theologen wel, als je de discussies mag geloven... Vroeger ging het over Godsverduistering, recent wordt er volop gedebatteerd over de vraag: Is God terug van weggeweest? Ook wordt gesteld dal God aan het vertrekken is en wij de kerk netjes moeten begraven. Niet alleen theologen merken soms maar weinig van God. ’Het lijkt er op alsof Hij er niet (meer) is’ dat gevoel leeft soms breed onder mensen. Heb ik ook dat gevoel dat God weg is? Eerlijk gezegd steeds minder. Ik aarzel...

Een waterdrager in India had twee grote emmers; elke emmer hing aan één kant van een juk dat hij over zijn schouders droeg. Een van de emmers had een barst en de andere emmer was in perfecte staat. Terwijl die tweede emmer aan het einde van de lange weg tussen de rivier en het huis van de meester een volle portie water afleverde, was tegen die tijd de gebarsten emmer nog maar halfvol. Dat ging zo twee volle jaren verder. De waterdrager leverde altijd maar anderhalve emmer water af in het huis...